Me Becheltchen.

Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.

Brännchen
schrieb am 08.10.2008, 19:48 Uhr
Näst wer mer wol af deser Wäld esi laef,
als wänn ich noch ängde me Becheltchen haef;
et rouscht und et rouscht ous der Millebach,
ous erläne Nestcheren hadd ed en Dach,
draf schokelt de Nochteguol sich unt sang, -
em hirt se färr iwer de Bodemzong.

Et fluss än dem Äwerche,klinzich uch rin,
zesummegebastelt ous Mos uch ous Stin.
Gor muntch in Leltch, gor muntch in Ris
stänt längs dem Äwer wangderhisch;
se bichten är Bliadcher, blo, rid uch graen,
se wule sich guor än dem Späjel besähn.

Me Becheltche kwaddeld unt proddelt derno,
als ow ed en äst vun der Ektelget so.
Wol muntch en Metchen, et sil et verstohn,
kent`t Bechelchen ander gat Lihren noch son,
wänn`t morweld unt plapperd unt pesperd und flesst,
bäs dad et än´n Hof än det Kämpeltche schesst.

Virm Kämpel do tschuddeld ed iwer den Stin
unt dref`t zem Gespilltchen e Klappmilltche klin,
no schusst ed und schusst angderm stenneräne Stech
unt säckt sich seng Äwer unt moch sich de Wech;
et spilt mät de Fäschkern, als were se seng,
unt gliserd und fänkeld äm Sannescheng.

Doch nea äs et Wängter, de Fialder se we`ss,
me Becheltche luad angder Schni, angder E`s,
de Leltch äs vermälzt unt de Ris äs verdrecht,
de Erle stoh kuol und de Nochteguol schwecht,
und allend äs stamm und äs ställ wae am Graef:
ach wänn ich nor wederem me Bächeltchen haef.

Viktor Kästner
(Hermannstädter Mundart.)
Deutsches Lesebuch für Volksschulen in Rumänien
Oberstufe, 5. und 6. Schuljahr /Hermannstadt 1922
Wittl
schrieb am 24.10.2008, 23:24 Uhr (am 24.10.2008, 23:38 Uhr geändert).
Brännchen schrieb: Viktor Kästner
(Hermannstädter Mundart.)
Deutsches Lesebuch für Volksschulen in Rumänien
Oberstufe, 5. und 6. Schuljahr /Hermannstadt 1922


Brännchen,
wat ech mich ängde weder frëjen; waram hu se eas än der Schiul net uch åldiest än`t Liësebeach äst Såkseschet geschriwen?! Des Ålden hädde sich derfiur uch e Wennich äsaatze kenne, dermät mer öfter dermät konfrontiert weere worden. Et äs jommerschuëd....
als Kängt kum mir (persïnlich) eas såksesch Dialekt nor schäbig viur..ech mosst zem ïrscht esi åld wärden am desen zem Schlass faszinierend ze faingden..Dialekt liësen uch schreewe ze lihren.

Ech hu net gewasst dat eas Ahnen (angder Underem) än der Schiul såksesch Täxter uch Gedichter gelihrt hun.

Fiur denge Bäidråch mecht ech der daonken!!!

S"ä"rvus
Brännchen
schrieb am 24.10.2008, 23:51 Uhr
Noch ein kleiner Beitrag aus:
Deutsches Lesebuch für Volksschulen in Rumänien
Oberstufe, 5. und 6. Schuljahr /Hermannstadt 1922

Danke Wittl, mit git et gena wa dir, et äs schuad dot mir as soxesch Sproch net richtich schrewen geliert hun.
Neu schrewen ech dir noch en Kängderliedchen än
Bistrizer Mundart:

Kinderliedchen

En hesch Metchi bän ich
wäschn, kochn, bachng känn ich,
rüt Schägng dro ich,
än de Kirich goh ich.
Wir mich saiht, dir wäll mich hu,
e witt mij awwer näst beku.

Särvus
Brännchen


Wittl
schrieb am 25.10.2008, 00:09 Uhr (am 25.10.2008, 00:13 Uhr geändert).
Brännchen,
me såksesch Vulksliedtäxt wor gaonz allïn än em Stejelchen, ech duëcht et wër bësser en mät dengem hïsche Mëdche bekaont ze måchen.
Et schengt mer schiun komesch, dat de Legt sich fräher fiur Klïder gor stark gefroat hun...mir froan es ängde nor af de Sommerurlef...am si farer (am si dëërer) am si bësser

Kleiderfreude
Em kuft mer uch en Kirschen
za em Ihrepreiss;
drangder geng ech schokeln,
drangder geng ech schokeln,
wä e gäldän Reiss.

Em kuft mer uch en Mankel
za er Morjegof;
drangder geng ech schokeln,
drangder geng ech schokeln,
wä en gäldän Dok.

S"ä"rvus

PS Ech stalle mer e klinzich, schokelnd Mëdchen än em riude Maonkel viur...

Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.