De Kroh uch der Fus

Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.

Scheiner
schrieb am 31.07.2008, 18:20 Uhr (am 11.08.2008, 09:11 Uhr vom Moderator geändert).



De Kroh uch der Fus


Un enem hischen Dåch, sot de ålt Motter Kroh,
Meng läwet Kängd , denj Platz äs na ånderswo.

De Kängderstuw äs längst worden vil zä klien,
Alsi wirst ta vun enst wekter na liewen gånz ellin.

Vun as kankst ta bess enst det Wichtichst liehren,
En der Fråhit,ta wirst sehn, bäst ta net verlieren.

De jang Kroh, wor entzt na schien erwuessen,
Doräm huet die Vierschlåch se gor net verdrossen.

Se pluddert är dankel Federnklid monter uch frieh,
Donn hiewt se sich vum Nest ent fleijt en dä Hieh.

„Hawt Dånk, Motterhärz, hiert de Ålt det Klien rofen,
Af en baldijet Weddersehn wallen mir doch hoffen.“

Doch wieß de Ålt, datt et nemåls wird kun zeräck,
End se wänscht em vun gånzem Härzen viel Gläck.

Enzwäschen sen nana schien viel Dåch vergången.
Der Vijelalltag huet vir as Kroh si richtich ugefången.

Et äs net leicht,seng Fressen selwest ze fängden.
Äm mess vil secken;Gläck huet em net ängden.

Doch heckt entdeckt sä met scharfem Krohenbläck,
En gaden Bessen. Wunn dåt net äs en grieß Gläck!

Met dem Stäck Käs flejt sä gånz schniel af enen Bum,
Äm Schnuewel hält se ganz fest ären hischen Drum.

Än aller Rah wädd sä donn dat gat Steck fressen,
Ent ären grießen Hanger endlich ganz vergessen.

Na schlich grad donn en Fuss angderm Bum verbäh,
He wul sehn, ow hie net doch irest äst ze fressen säh

Der Fuss hat de Kroh.gesehn; hie schlich sich herun,
Den Käs ous ärem Schnuewel, den wul hii selwest hun.






He dinkt:“Met hischen Wierten kengst ta sä bezirpsen,
Donn wird sä den Käs vergessen und uch est tschirpsen .

„Meng wiertest Vijeldam, ir sed de aller häscht hä äm Wåld,
Bä welem Schnegder hut ir denn dot hisch Klied bestålt?

Der Glånz ejerer Federn äs wangder hisch dankel uzäsehn ,
Esi est hischet hun ech noch gor net, cha nierest gesehn.

Ihr huet Ujen, äsi rond uch esi schwarz wä Beeren,
Däno kanjt ech wärlech mech siehnlichst verzehren.

Segt ir denn stumm? Huet ir de Stemm na ganz verlieren?
.Ejeren hischen Gesång, den wädd ech enst na gern hieren“.

Dä Kroh,geiehrt vun äsi vil Liew, reßt ären Schnuewel af,
Der Fuss net faul, schmeißt sich af den Käs schnel draf,

Und lieft met ehm em Mel devun. Äsi en saftich Happen!
Äs em schlau genach,, donn kånn äm en leicht schnappen!

Ås Kroh huet sich awer vier äng geschwieren,
Af nichen Schlaumaier jemols noch ze hieren..






Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.