Det Häsken

Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.

Scheiner
schrieb am 20.07.2008, 16:05 Uhr
Det Häsken

Äm gränen Gräs det Häsken såß
Garliesenblädder et hangrich fråß.

Nor afist kåm en Boachen herun gefliejen.
Et summt. Zäirscht måcht et en grießen Biejen,

Donn setzt et sich af en hīsch giel Bläht
Denn fum Flejen wōr et na schie mäht .

Huet et seng giel Strimpcher ugezīejen,
Donn wird afist schniel äwech geflījen.

En Flutterchen uch gern wat naschen werd,
Wä gāt,dat hi sich nemōls um Platz errt.

Glech läd hi sich nana uch hä nedder,
Und geneßt den sessen Saft äng wedder.

Afimōl hiert em en der Laft en Gesumm,
Et wōr jo fast äsi wä en deff Gebrumm.

Det Häsken äm Gräs seng Īren spätzt,
Seng Grunen et schnell grängdlich wätzt.

De däck Hummel,socht ären Rüssel vōl
Flejt af und sōt:“Hischen Dōnk, liëwt wōl“.

Asem Häschen huet dōt siehr gat gefallen.
„Donken hisch,“ sōt et na den Blaemchen allen.

Nō jedem Blaet, dot et na huet gefriessen,
Widd det „Donken hisch“ nemi vergiessen.

Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.