De Wanjertheld, der Sånneschenj, låden zer Wenjleas än
det Luf äs rüet, de Weimern hehn wä guldich Pärlen drän
Der Wanjerthåider flit noch ist, denn hea moß Ofschid nean
der Håndj senj troa Beglider wiß, dåt sä näu hime gean
De Med och Kneacht senj ålles hä, wåt brunje se noch mät?
an Schnäzer och de Wanjertscheer, gemåcht hot dä der Schmäd
Der Båttendrajer git bekunt, ä welem Wech a stiht
klåpt mät dem Mischhulz åf de Bått, em hiert et fär och brit
De Waje mät de Bidde stean, äm schmole Wanjertwech
se selle sich net iwerschlean, üm hüen Bulzrichrech
Se schåffen dåt mät schwerer Måih, de Bidde bleiwe vol
vüm Rech ero än as Gemin, bäs än de Fåffendål
Dea wort em åf de fleißig Lotj, dä eußem Wanjert kün
zem Esse git et Lapich Krotj, derzäu an Becher Wenj
De Kneacht fen och ze keltern ün, dåt giht bäs än de Nocht
ent as Herr Fårr påckt üch mät ün, dåt hat em net gedocht
Gertrud Roth 2010
Härwest äm Farschwanjert
Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.
Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.