Ändlich zesumme`!
Det Schmidden Tiënn huatt vill Gähr ian der Schtådt gewunnt. Iat wår varmial fruenjert, huatt awer änje` wiëdder uch Kontakt ze undere` Miannern...
Åf dem Schtarwe`baat huatt et den Wänsch geeißert ian Duannerschmort beiardicht ze warde`.
Nädem de Leche`pradicht åf dem Fritduf verklunge` wår, bliwwen det Mariar Zirr uch det Pitrolesch Mai - de Jugendfränjianne`vum Tiënn - noch en Wiëll um Graw stähn, woråf det Zirr sät:
"Nau sië` se ändlich zesumme`..."
"Mīnst te det Tiënn uch senj var Mianner?"
"Na, de Fiëss...!"
Duannerschmarter Anekdoten: Hia oder ech
Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.
De Mīnung iandre`
Iam Hëus vom Prajer Sam huadde` nuer de Mianner iast ze sän. De Fraa vum Sam uch iar Diachter muesste` sich miat diëser Lōch zeriacht fanje` - end måchten et uch.
Miat der Zetch verlaaft sich der Prajer Will, der ualtchst uch schtiërkst vun den var Gangen des Hëuses, ian det Wiawer Zirr. Dåt wuasst vun den "Gebrechen" iam Prajer Hëus, huatt awer nichen Uenjest, dänn iat huatt ser en Method ëusgeducht:
Ian der Hochzetnōcht zūch ser der Will de Guatschen ëus end sät:
"Zirro, zech der menj Guatschen un." Dåt måcht det Metsche`, trä sät et:
"Se sië` mer ze grīß."
"Miat dem ias et klor, wī vun iënst un der Harr iam Hëus sië` widd."
Åf dåt zuch uch det Zirr ser senj Guatschen ëus end sät zem Will:
"Nau zechst tau menj Guatschen un." Dåt versiackt der Will, awer se kūmen em nuer bias un de Knaa.
"Aha, schpetelt det Zirr, "wīßt tau, wåt dåt hīßt?: Wunn te vun hetch u`gefonge` niët parierst, tiërfst te nuer bias dor ku`, bias wor der menj Guatsche` longe`...!"
Wåt de Guatschen ualles ëusmåche` kiënne`...
Iam Hëus vom Prajer Sam huadde` nuer de Mianner iast ze sän. De Fraa vum Sam uch iar Diachter muesste` sich miat diëser Lōch zeriacht fanje` - end måchten et uch.
Miat der Zetch verlaaft sich der Prajer Will, der ualtchst uch schtiërkst vun den var Gangen des Hëuses, ian det Wiawer Zirr. Dåt wuasst vun den "Gebrechen" iam Prajer Hëus, huatt awer nichen Uenjest, dänn iat huatt ser en Method ëusgeducht:
Ian der Hochzetnōcht zūch ser der Will de Guatschen ëus end sät:
"Zirro, zech der menj Guatschen un." Dåt måcht det Metsche`, trä sät et:
"Se sië` mer ze grīß."
"Miat dem ias et klor, wī vun iënst un der Harr iam Hëus sië` widd."
Åf dåt zuch uch det Zirr ser senj Guatschen ëus end sät zem Will:
"Nau zechst tau menj Guatschen un." Dåt versiackt der Will, awer se kūmen em nuer bias un de Knaa.
"Aha, schpetelt det Zirr, "wīßt tau, wåt dåt hīßt?: Wunn te vun hetch u`gefonge` niët parierst, tiërfst te nuer bias dor ku`, bias wor der menj Guatsche` longe`...!"
Wåt de Guatschen ualles ëusmåche` kiënne`...
Det Buare`
Det Mariar Tiënno uch der Fusse` Misch huadde` sich sihr gare`. E jeden Äwend giënge se un`t Kiakelauwer, suatzte` sich dä åf e Grumpes, den der Misch fuar esi iast dor geschlaapt huatt, end driackte` uch pusste` sich bias schpēt.
Un em Äwend sät det Tiënno:
"Mischo, Schuezijer, wa wer et, wunn te mer en Käntch schinkst?"
"Awer Tiënno", unfert der Misch, "Käntch kun em niët ifåch schinke`. Da warde` gebuare`."
"Nå gaut", låcht det Tiënno, "trä buar mer īnt!"
Det Mariar Tiënno uch der Fusse` Misch huadde` sich sihr gare`. E jeden Äwend giënge se un`t Kiakelauwer, suatzte` sich dä åf e Grumpes, den der Misch fuar esi iast dor geschlaapt huatt, end driackte` uch pusste` sich bias schpēt.
Un em Äwend sät det Tiënno:
"Mischo, Schuezijer, wa wer et, wunn te mer en Käntch schinkst?"
"Awer Tiënno", unfert der Misch, "Käntch kun em niët ifåch schinke`. Da warde` gebuare`."
"Nå gaut", låcht det Tiënno, "trä buar mer īnt!"
De hiëscht Wiarter...
Un em schpeeten Siangduch Nähmiattdåch såßen det Mai uch se` Mūn, der Titz, åf der Bunk vuar iarem Hëus end bewangderten de Letch, da verba giënge`. Am en Zetch schpazaarten det Wiawer Lis, en wiarlech sihr hiasch Weiw, miat dem Huenze` Sim verbah, dī ian der Gemīn niët abedanjt ze den Geschetchsten zåhlt, awer grīß uch kreeftich wår.
Nä en por Minute` sät der Titz:
"Wīß der Schlåch, dau Mai, awer ech hun den Iandriack, dåt de hiëscht Metscher sich änje` wiëdder miat Prostalăien o`gian." Åf dåt wurd det Mai rīd end unfert:
"Hiaschen Dunk, Titz! Esi hiasch Wiarter hun ech vun dir noch niakest gehīrt!"
Un em schpeeten Siangduch Nähmiattdåch såßen det Mai uch se` Mūn, der Titz, åf der Bunk vuar iarem Hëus end bewangderten de Letch, da verba giënge`. Am en Zetch schpazaarten det Wiawer Lis, en wiarlech sihr hiasch Weiw, miat dem Huenze` Sim verbah, dī ian der Gemīn niët abedanjt ze den Geschetchsten zåhlt, awer grīß uch kreeftich wår.
Nä en por Minute` sät der Titz:
"Wīß der Schlåch, dau Mai, awer ech hun den Iandriack, dåt de hiëscht Metscher sich änje` wiëdder miat Prostalăien o`gian." Åf dåt wurd det Mai rīd end unfert:
"Hiaschen Dunk, Titz! Esi hiasch Wiarter hun ech vun dir noch niakest gehīrt!"
De "schwēr" Geburt
Ba`m Fiche` Lis wår et esi farr. Det Käntch wår iam U`marsch, ualsi wurd der Dokter verschtiandicht. Dī kūm uch ziëmlich schnial miat senjem Instrumentenkuffer end giëng ian`t Zimmer, ian dem det Lis låch.
Nä er Minut måcht e de Dirr en Schpålt åf end verlongt en Schreuwenzaher. Åf dåt fiëng de Zirre`siaster, de Muetter vum Lis, un ze jōmern:
"Wai, wai, oremet Liso. Wåt miëss dåt en schwer Geburt siën, wunn der Dokter en Schreuwenzaher briëcht!"
Nä noch er Minut verlongt der Dokter e` Buarer.
"Am Guettes Wialle`, fiëng da Åld un ze hiëlle`, "ech hu` chia salwest acht Käntch zer Wialt brocht, awer esi en schwer Geburt huatt ech niakest!"
Nä nuer trëißich Sekunde` wūl der Dokter en Siach hun.
"Nau ias et fer änje` verba!!! De Zirre`siaster faul åf de Knaa, fiëng un ze biade`, trä wurd et er licht.
Nä augefehr zwinzich Minute` måcht der Dokter de Dirr åf end zīcht Gore` en gesiangde` Gange`. Hiasch hiëmlich kūm uch da Åld wiëdder zau ser, ualsi frecht se den Dokter, fuar wåt e da drua Instrumänter gebruecht hatt. Dī fiëng un ze låche`:
"Ech kangt den Kuffer niët åfschparre`... Nau miëss ich - wa er saht - mer en nuaen kīfe`."
Ba`m Fiche` Lis wår et esi farr. Det Käntch wår iam U`marsch, ualsi wurd der Dokter verschtiandicht. Dī kūm uch ziëmlich schnial miat senjem Instrumentenkuffer end giëng ian`t Zimmer, ian dem det Lis låch.
Nä er Minut måcht e de Dirr en Schpålt åf end verlongt en Schreuwenzaher. Åf dåt fiëng de Zirre`siaster, de Muetter vum Lis, un ze jōmern:
"Wai, wai, oremet Liso. Wåt miëss dåt en schwer Geburt siën, wunn der Dokter en Schreuwenzaher briëcht!"
Nä noch er Minut verlongt der Dokter e` Buarer.
"Am Guettes Wialle`, fiëng da Åld un ze hiëlle`, "ech hu` chia salwest acht Käntch zer Wialt brocht, awer esi en schwer Geburt huatt ech niakest!"
Nä nuer trëißich Sekunde` wūl der Dokter en Siach hun.
"Nau ias et fer änje` verba!!! De Zirre`siaster faul åf de Knaa, fiëng un ze biade`, trä wurd et er licht.
Nä augefehr zwinzich Minute` måcht der Dokter de Dirr åf end zīcht Gore` en gesiangde` Gange`. Hiasch hiëmlich kūm uch da Åld wiëdder zau ser, ualsi frecht se den Dokter, fuar wåt e da drua Instrumänter gebruecht hatt. Dī fiëng un ze låche`:
"Ech kangt den Kuffer niët åfschparre`... Nau miëss ich - wa er saht - mer en nuaen kīfe`."
De Sanjerian
Änje, wunn det Machlanger Mai Gēst huatt, da ze long bliwwe`, befaul et senjer Duachter, dem Kati, ze sanjen. Dåt sung zwär fåltsch, awer sihr schtuark.
Un em Äwend wår det Kati wiëdder gefrēcht.
"Awer Muetter", sät et, "se zah` sich chia schin un."
"Dåt schtiëmmt, Puio, awer et giht mer vill ze hiëmlich!"
Änje, wunn det Machlanger Mai Gēst huatt, da ze long bliwwe`, befaul et senjer Duachter, dem Kati, ze sanjen. Dåt sung zwär fåltsch, awer sihr schtuark.
Un em Äwend wår det Kati wiëdder gefrēcht.
"Awer Muetter", sät et, "se zah` sich chia schin un."
"Dåt schtiëmmt, Puio, awer et giht mer vill ze hiëmlich!"
Schwuarz åf Weiß
Wa der Fussen Huenz det Tschåcke` Mai zer Fraa nuhm, wuasst hia schīn, dått et åf em beschtiëmmte` Sektor schīn muntch uald iast hanjer ser huatt, awer hia wår fest iwerzecht, dått et sich miat de Gähre` iandre` widd. Līder wår dem niët esi, dänn uch ian Detschlund muesst det Mai änje` wiëdder uch undere` gliacklich måche`... Der Huenz wuasst dervun, kangt et awer niakest in flagranti erwiasche`.
Bias un em Dåch: Dä kūm e fraher hīm, amwåt e den kunian Dåch ke` Berlin muesst - sa wunnten ia` Frankfurt am Main. Wa e ian`t Schäfzimmer kūm, erwuascht e det Mai miat ienem iam Baat, dī esi schwuarz wår, dått em en Karz entzanje` muesst, am senj Gesicht ze erkiënne`...
"Aha", murrt der Huenz, "nau hun ich et schwuarz åf weiß!" Trä hot e de Schīdung ia`gerīcht.
Wa der Fussen Huenz det Tschåcke` Mai zer Fraa nuhm, wuasst hia schīn, dått et åf em beschtiëmmte` Sektor schīn muntch uald iast hanjer ser huatt, awer hia wår fest iwerzecht, dått et sich miat de Gähre` iandre` widd. Līder wår dem niët esi, dänn uch ian Detschlund muesst det Mai änje` wiëdder uch undere` gliacklich måche`... Der Huenz wuasst dervun, kangt et awer niakest in flagranti erwiasche`.
Bias un em Dåch: Dä kūm e fraher hīm, amwåt e den kunian Dåch ke` Berlin muesst - sa wunnten ia` Frankfurt am Main. Wa e ian`t Schäfzimmer kūm, erwuascht e det Mai miat ienem iam Baat, dī esi schwuarz wår, dått em en Karz entzanje` muesst, am senj Gesicht ze erkiënne`...
"Aha", murrt der Huenz, "nau hun ich et schwuarz åf weiß!" Trä hot e de Schīdung ia`gerīcht.
Der hiëscht Oorsch der Wialt
Nädem det Fichen Tiënn uch der Mille` Misch iwer vierzich Gähr fruenjert wåre`, tråf en ian er Nōcht der Schlåġ. De lēzt Rau fund der Misch angder em Būm åf dem Fritduf.
Det Tiënn giëng fuast e jeden Dåch u` senj Graaw end beguesst de Blaume`. Bias zem Ia`gung giëng et trä änje` miat dem Gesicht zem Graaw, ualsi riackwiarts.
Miat der Zetch faul dåt dem Garje` Lis åf, dåt uch ziëcklich bam Graaw fu` senjem Mūn eramfuchtelt... Iat frecht det Tiënn:
"Schi` sualtchsåm, wa tau dich verualtchst. Huast te de` Misch wiarlech esi gare`, dått der der Ofschid esi ze Haarze` giht, iandem te em det Gesicht bias zem Duar zīchst?"
"De Erklerung ias en gunz under, Lis: Der Misch hot änje` gesät, menj Oorsch wer esi appetitlich, dått e sigor Dīde` zem Åferschtähn bruenje` känt. Esi farr sål et nau wiarlech niët kunn, dänn 43 Gähr Ih (Ehe) hu` gerīcht..."
Nädem det Fichen Tiënn uch der Mille` Misch iwer vierzich Gähr fruenjert wåre`, tråf en ian er Nōcht der Schlåġ. De lēzt Rau fund der Misch angder em Būm åf dem Fritduf.
Det Tiënn giëng fuast e jeden Dåch u` senj Graaw end beguesst de Blaume`. Bias zem Ia`gung giëng et trä änje` miat dem Gesicht zem Graaw, ualsi riackwiarts.
Miat der Zetch faul dåt dem Garje` Lis åf, dåt uch ziëcklich bam Graaw fu` senjem Mūn eramfuchtelt... Iat frecht det Tiënn:
"Schi` sualtchsåm, wa tau dich verualtchst. Huast te de` Misch wiarlech esi gare`, dått der der Ofschid esi ze Haarze` giht, iandem te em det Gesicht bias zem Duar zīchst?"
"De Erklerung ias en gunz under, Lis: Der Misch hot änje` gesät, menj Oorsch wer esi appetitlich, dått e sigor Dīde` zem Åferschtähn bruenje` känt. Esi farr sål et nau wiarlech niët kunn, dänn 43 Gähr Ih (Ehe) hu` gerīcht..."
Wa sich de Zejen iandern
Un em Äwend såßen der Mariar Huenz uch der Joffe` Misch iam Lecheff. Der Huenz schinn ziëmlich bekritt ze siën, wåt der Misch, dī en chia ëuswiendich kūnt, frialech bemarkt uch en ze Riade` schtallt:
"Wåt, denj Buallegrīß, ias passiert, Huenz? Wunn em dich esi u`setch, känt em dinken der Wialtangdergung wer nimi farr. Ërëus miat der Schpräch, schliësslich sië` mer chia gaut Fräntch oder teischen ich mich?"
"Åch, wīßt te, Misch, ech hun nuer ewiënich iwer me` Liawe` nägeducht: Fraher, wunn ich hīm kūm, billt der Hangd uch me` Sinni brocht mer de Hëusschiaġe`. Hetch ias et amgekīrt..."
Un em Äwend såßen der Mariar Huenz uch der Joffe` Misch iam Lecheff. Der Huenz schinn ziëmlich bekritt ze siën, wåt der Misch, dī en chia ëuswiendich kūnt, frialech bemarkt uch en ze Riade` schtallt:
"Wåt, denj Buallegrīß, ias passiert, Huenz? Wunn em dich esi u`setch, känt em dinken der Wialtangdergung wer nimi farr. Ërëus miat der Schpräch, schliësslich sië` mer chia gaut Fräntch oder teischen ich mich?"
"Åch, wīßt te, Misch, ech hun nuer ewiënich iwer me` Liawe` nägeducht: Fraher, wunn ich hīm kūm, billt der Hangd uch me` Sinni brocht mer de Hëusschiaġe`. Hetch ias et amgekīrt..."
Det Putzken(?)
Der vīrzäh`gērich Diaschler Mischo wår vuar Gericht, amwått det driëzäh`gērich Fußaike` Liso behīft, hia wēr der Voter vu` senjem Käntch, dått ian augefehr em Mēnet zer Wialt ku` muesst. Der Undrång iam Saal wår grīß, dänn esi iast kūm chia niët e jēden Dåch vuar.
Wa der Mischo un der Riënd wår, måcht em senj Muetter den Huaseschliatz åf, zūch em det Putzken erëus end dreht sich zem Richter:
"Sa se nuer har, Harr Richter! Wa sīl me` Gang miat esi em kliëne` Putzke` iëmeste` schwongern kiënne`? Dåt glīwt chia niëmel aus Kau!" Ian dem Moment dreht sich en sihr hiasch Metsche` am end såch schtracks åf`t Putzke`. Åf dåt piespert der Mischo senjer Muetter:
"Dau den Kliëne` schnial wiëdder iane`, suenzt verlase` mer den Prozess!"
Der vīrzäh`gērich Diaschler Mischo wår vuar Gericht, amwått det driëzäh`gērich Fußaike` Liso behīft, hia wēr der Voter vu` senjem Käntch, dått ian augefehr em Mēnet zer Wialt ku` muesst. Der Undrång iam Saal wår grīß, dänn esi iast kūm chia niët e jēden Dåch vuar.
Wa der Mischo un der Riënd wår, måcht em senj Muetter den Huaseschliatz åf, zūch em det Putzken erëus end dreht sich zem Richter:
"Sa se nuer har, Harr Richter! Wa sīl me` Gang miat esi em kliëne` Putzke` iëmeste` schwongern kiënne`? Dåt glīwt chia niëmel aus Kau!" Ian dem Moment dreht sich en sihr hiasch Metsche` am end såch schtracks åf`t Putzke`. Åf dåt piespert der Mischo senjer Muetter:
"Dau den Kliëne` schnial wiëdder iane`, suenzt verlase` mer den Prozess!"
Der Wänsch
Un em Marje` wåcht der druaensiachzichgehrich Titze` Jirku ia` Schwīß gebōt åf. Senj Fraa, det Mai, brocht glech en Drechdiach end frēcht sihr besarcht:
"Wåt ias passiert, Jirku? Tau setchst chia ëus, wa wunn te ia` Finnland ba de` fråfte` Bōdern wårst!"
"Na, na, Maio, vill lichter!"
"Erzill!"
"Schtall der vuar, wåt ich gedrīmt hu`: Ech wår um Kiakelauwer end bian ia`genoppt. Åf īst kitt esi en Ort Uenjel end sät ech hatt zwīn Wänsch frua. Glech hun ich mer en Villa gewänscht uch hopp schtiangt se luenjst mer. Trä hun ich mer en Fraa gewänscht, da treißich Gähr ganjer wer wa ech. Uch hopp wår ich ich druaennenjzich!"
Det Mai roppscht ser de Huentch:
"Nå esi, ålder Ruckes, dåt sål der en Lihr sië`, dänn ech bian irscht zwīnensiachzich!"
Un em Marje` wåcht der druaensiachzichgehrich Titze` Jirku ia` Schwīß gebōt åf. Senj Fraa, det Mai, brocht glech en Drechdiach end frēcht sihr besarcht:
"Wåt ias passiert, Jirku? Tau setchst chia ëus, wa wunn te ia` Finnland ba de` fråfte` Bōdern wårst!"
"Na, na, Maio, vill lichter!"
"Erzill!"
"Schtall der vuar, wåt ich gedrīmt hu`: Ech wår um Kiakelauwer end bian ia`genoppt. Åf īst kitt esi en Ort Uenjel end sät ech hatt zwīn Wänsch frua. Glech hun ich mer en Villa gewänscht uch hopp schtiangt se luenjst mer. Trä hun ich mer en Fraa gewänscht, da treißich Gähr ganjer wer wa ech. Uch hopp wår ich ich druaennenjzich!"
Det Mai roppscht ser de Huentch:
"Nå esi, ålder Ruckes, dåt sål der en Lihr sië`, dänn ech bian irscht zwīnensiachzich!"
Det Waate`
Der Kakesch Will waat miat jēdem iwer ualles. Iar soffe` garre`, iar rūche` garre`, iar hūre` garre`, der Will waat hualt garre`...
Ian der Silwiasternnōcht sūl jēder erziale`, wåt e ser fuar`t nua Gähr vuargenuan hatt. Der Will behīft, e widd nimi waate`. Gor fiënge` se un ze lōche`. Åf dåt mīnt der Will:
"Waate` mer?"
Der Kakesch Will waat miat jēdem iwer ualles. Iar soffe` garre`, iar rūche` garre`, iar hūre` garre`, der Will waat hualt garre`...
Ian der Silwiasternnōcht sūl jēder erziale`, wåt e ser fuar`t nua Gähr vuargenuan hatt. Der Will behīft, e widd nimi waate`. Gor fiënge` se un ze lōche`. Åf dåt mīnt der Will:
"Waate` mer?"
De Schwijjermuetter (1)
Der Kokinten Huenz wår vuar Gericht ualz Zeje` geluadde`. Et giëng am senj Schwijjer. Da wår åf dem Hīmwiach vum Mōrt ia` Blosendråff iwerfualle` uch geschlän warde`. Der Richter wūl vum Huenz Genaeret wiasse`, ualsi fiëng dī un:
"Ech wår miat menjer Schwijjer åf dem Wiach zwiaschen dem Kombinat uch der Briack. Wa mer bam Bloser Biasch verba kūme`, muesst ech ian`t Geschtripp, am mich grīß ze entladije. Ian Duannerschmort schprächt em derzau `Scheißen`, awer der Wiarter sië` chia vuar Gericht niët erluwt...
Wa ech mich dä quialt, schprung pliëtzlich Iëner ëus dem Biasch erëus, liëff ze menjer Schwijjer end fiëng un se ze schlään."
"Uch, waram host te niët gehualfe`?", wūl der Richter wiasse`.
"Dåt wūl ech īntlich schīn, awer trä såch ich, dått der Rīwer et uch elīn geschåfft hot."
Der Kokinten Huenz wår vuar Gericht ualz Zeje` geluadde`. Et giëng am senj Schwijjer. Da wår åf dem Hīmwiach vum Mōrt ia` Blosendråff iwerfualle` uch geschlän warde`. Der Richter wūl vum Huenz Genaeret wiasse`, ualsi fiëng dī un:
"Ech wår miat menjer Schwijjer åf dem Wiach zwiaschen dem Kombinat uch der Briack. Wa mer bam Bloser Biasch verba kūme`, muesst ech ian`t Geschtripp, am mich grīß ze entladije. Ian Duannerschmort schprächt em derzau `Scheißen`, awer der Wiarter sië` chia vuar Gericht niët erluwt...
Wa ech mich dä quialt, schprung pliëtzlich Iëner ëus dem Biasch erëus, liëff ze menjer Schwijjer end fiëng un se ze schlään."
"Uch, waram host te niët gehualfe`?", wūl der Richter wiasse`.
"Dåt wūl ech īntlich schīn, awer trä såch ich, dått der Rīwer et uch elīn geschåfft hot."
De Schwijjermuetter (2)
Der Maimer Sim huatt ser det Resi ëus Durles zer Fraa genuan. Un em Dåch kūm des senj Muetter ze Besiack end bliww en por Daaj.
Un em Singduch Nähmiattdåch kūm de Joffe` Lisesiaster verbaa. Da zwä Ålde` raatschten en Zetch long, bias de Durleserian sät:
"Oh, Liso, näu bän ich schiun siës Däch hä, awer et kitt mer viur, als wēren et nor siës Schtiangden." Åf dåt miascht sich dåt klīn Maio ian:
"Me` Voter setch dåt awer gunz undersch, Grīß: Dī hot bevuar gesät, iëm kēm et vuar, wa wunn te schīn sias Gähr ha wērst...!"
Der Maimer Sim huatt ser det Resi ëus Durles zer Fraa genuan. Un em Dåch kūm des senj Muetter ze Besiack end bliww en por Daaj.
Un em Singduch Nähmiattdåch kūm de Joffe` Lisesiaster verbaa. Da zwä Ålde` raatschten en Zetch long, bias de Durleserian sät:
"Oh, Liso, näu bän ich schiun siës Däch hä, awer et kitt mer viur, als wēren et nor siës Schtiangden." Åf dåt miascht sich dåt klīn Maio ian:
"Me` Voter setch dåt awer gunz undersch, Grīß: Dī hot bevuar gesät, iëm kēm et vuar, wa wunn te schīn sias Gähr ha wērst...!"
Die schtūlz Voter
Ia` senjem Krinzke` wår der Mantsche` Misch der īnzich, die sias Käntch huatt. Åf da Līstung wår hia sihr schtūlz, awer senj Fraa, det Lis, wiënijer...
Un em schpēten Äwend - se wåren åf er Feiër - riëff der Misch esi schtuark, dått se gōr hīre` kangde`:
"Kamm, Muetter vu` sias Kängje`, dått mer hīme` gähn, dänn et ias schpēt warde`!"
Det Lis kōcht vuar Guall, trä awer dēt et esi, ualz widd et sich fruaen. Iat unfert:
"Glech kunn ich, Voter vu` zwe Kängje`!"
Ia` senjem Krinzke` wår der Mantsche` Misch der īnzich, die sias Käntch huatt. Åf da Līstung wår hia sihr schtūlz, awer senj Fraa, det Lis, wiënijer...
Un em schpēten Äwend - se wåren åf er Feiër - riëff der Misch esi schtuark, dått se gōr hīre` kangde`:
"Kamm, Muetter vu` sias Kängje`, dått mer hīme` gähn, dänn et ias schpēt warde`!"
Det Lis kōcht vuar Guall, trä awer dēt et esi, ualz widd et sich fruaen. Iat unfert:
"Glech kunn ich, Voter vu` zwe Kängje`!"
Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.
