Nur ein Gedicht

Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.

der Ijel
schrieb am 07.02.2012, 08:29 Uhr
-Uch når e Gedicht-
Än der Schiul ze lihren feall mir Schwēr,
dått de Welt si rond, schair wä e Pila wēr
demnoh stäinden, wä em et glīwt
guer Amerikaner åf dem Hīwt.

Drif låcht der Lihrer, dot kūm mir geat.
Ech frocht : Ow hia de Welt verstūnden hätt?
Nea word hia ernst end sot bedrackt:
Är vill hun detten schüin versackt.

Noch nemmestem äs et bäs enzt geloangen,
der Menschhīt äs det Lächt net åfgegongen
em stronjt sich un,end em versackt et nōch,
de Welt stächt än em schwoarze Lōch.

Uch äm Fernseh hun ech et gehīrt:
„Die Welt steht Kopf“ Wot äs det fuer e Wīrt?
åf dem Hīwt stiht uch eas „Såksesch Wält“
zerrässen uch verdreht wä amgestälpt.

Anna schriw, „Nur ein Gedicht“
geat geduecht, uch mät Gewicht.
Mät Feigen uch straucheln kum dro ech,
åls Homonymen äm Gedichtverglech.

Mech feng dråf un, der Koi ze attakieren,
dī huet bestemmt nichen Manieren.
Dī iwern Dirpel sturkelt wa besōffen,
änzwäschen nächtern, wålle mer et hōffen.

Won uch mēr wī sich doch versihne lēt,
un „Entschaldijeng“ dot mīstens hēt.
Sibihans uch Mynona terf ech net vergēssen
sa bronjen as Gedichter vun den bēsten.

Kit uch der Struwelpitz mat Härwestfarwen
Em märkt, de Dichter senj net eosgestarwen.

Der Sonnenschein dir heut noch lacht,
drum nimm dir Zeit um auszuruhn.
Es kann vielleicht schon über Nacht
zum Weg in Winter sich was tun.
© Struwwelpeter

Dro kit Sybil mat “Affich Wällt “
Wot åf saksesch passt uch geat gefeallt.
Uch der Orbo äs net blänjd,
fuer dem Sybil senj Schreiftalent

Reisenauers „Der Pila“ äs dro drun
esi wohr Gedichter mir jo salden hun.
Et senj da bēsten vun den Olden
„Såksesch Wält“ bleiw eas erholden.
Martin der Ijel.







Sibyl
schrieb am 07.02.2012, 11:20 Uhr
He Ijel,
de saksesch Wält lett dich hīsch gressen,
schniël bäst ta wedder af de Fessen,
entwäckelst schīn mät Energie
än Reha loijnst der Therapie
de nauest, saksesch Poesie.
Gaat Bēßerung! Låss dich nett stīren,
mir wärden sächer vun dir hīren.
der Ijel
schrieb am 23.02.2012, 20:04 Uhr
Chea Sibyl ech bän wedder hai,---ech wīß net fuer wa long---
mat em kurtschen Gedicht.
Et äs fralich uch når e Gedicht.
Doch dersänt et uch sachsesch Līdermocher git,
deser git et zwor sänt long har,
viellecht mocht emmest e Līdchen eos desem Gedicht,?

MESCHEN
Version III Hymnus

Meschen bleifst menj īnich Hårzgemīn
net glåt klinzich doch beschīden
åf der Welt git et når dech ellin
mat denjem defe Fridden.

Än de Welt hot mech det Gläck, gegōcht
at broint zerack mech, hīmen
at dreift mech ent verfolcht mech nōch
ech erwåchen eos dem Drīmen.

Mēr as de Welt hegt gūnz derkēn
ent wal mech net verstoen
mat Ugen kun em dåt net sahn
wot ech am Hårzen droen.

Mēr wot än der Welt hegt noch geschiht
nemmest kun et mir verbaden
derwell da Kirch ä Meschen stiht
dått ech des Gemīn betradden.
Wittl
schrieb am 23.02.2012, 23:10 Uhr
derwell da Kirch ä Meschen stiht
dått ech des Gemīn betradden.


wiisst tea ijentlich dat af ener Segt dervun de Kapell vun den Fu(r)keschdorfern ägemeoert äs, Ijel?
kokel
schrieb am 25.02.2012, 07:18 Uhr
Wittl: Wie woren dä?
Wittl
schrieb am 25.02.2012, 10:24 Uhr (am 25.02.2012, 10:36 Uhr geändert).
@Keakel,
däi Gemiin word mätsamt dem Kirchenvermeejen zwäschen Medwesch uch Mäschen afgediilt (derzea huet det Siebenbuerger-Institut än Form ener pdf det "Register der Vereinsperiodika 1840-1944" änt Netz gesteallt, gaong iifach af det Bliët Nummer 55, dron erfiërscht tea gaonz genäi, wie däi woren)


Wat ech awer interessant fangden äs mätaonder däi Sach mät der ägemeoerten Kapelle, dat stiit -gliiwen ich- nirent äm Netz,
hun et fiur longer Zegt irest geliesen, wiiss awer am't Verräcken net mih wo.
De Furkeschdorfer hun ähren Heoshellijen Skt. Nikolaus än de noa Hiimet Mäschen troahalwer mätgeniun und hun dron ährer ijän Kapell gebaat.
De Nikolauskapell äs uch enzt noch ze erkennen, säch mol, (wonn tea vll duer fiërscht), af de Nordostsegt vun der Mäschener-Ringmauer, säck e wennich, vll faingst tea de gotesch Fenstern, se seng ken Osten zeagemëuert, ken Süden messte se froa uch sichtbuer seng.
De Reformation huet de Furkeschdorfer mät den Mäschnern rästlius verschmiëlze lossen.
En landsmänneschen Gross wäi af der Keakel: S"ä"rvus


Erhiulsem WE a tutti



marginal zu Furkeschdorf
PS; verstehst du mein "Kauderwelsch" jetzt? (alles hat seine Gründe...nichts ist so wie es scheint)
kokel
schrieb am 25.02.2012, 10:56 Uhr
@ Wittl: Wä et sich ereusställt, håndelt et sich hä äm en Mässverständnes: Lonjst Dånnerschmuert gitt et en bleesch Gemien (Lupu), dä af såksesch Fårkeschdreff hess/hießt. Esi ducht ech, et wehr ihnt uch`d sälw. Danke trotzdem.
Wittl
schrieb am 25.02.2012, 11:07 Uhr (am 25.02.2012, 11:08 Uhr geändert).
vll seng jo deamols pueer Furkeschdorfer Richtung Dannerschmuert getawert
(hoffen tea verstihst det Kauderwelsch mät dem Wulf/Lupu/ Farkasch usw... te bäst ze nächtern, Keakel, måch dich locker)

Trotz Mässverständnes;
no näst ze daonken, gärren geschähn.
Struwwelpeter
schrieb am 03.03.2012, 10:18 Uhr
Frühling

Schneeglöckchen läuten den Frühling ein.
Nach der großen Kälte
geht über der Erde lachend die Sonne auf.
Zierliche Gräser im Rasen vom Tau gestreift,
zart grünende Zweige in nackten Wäldern,
ein Schwalbenpaar im Himmelsblau -
ätherische Sinfonie der Sinne.
Sing Frühling,
das Lied vom Zauber des Erwachens,
das niemals enden wird.
© Struwwelpeter
Anna
schrieb am 03.03.2012, 16:25 Uhr (am 03.03.2012, 16:26 Uhr geändert).
Vogelstimmenlose Zeit

Kein Außen , nur Innen
und dort kein Entrinnen
gefangen, gefesselt, gelähmt

Nur Kälte und Stille
zerborstener Wille
ganz langsam die Hoffnung vergrämt

Nach Außen kein Fenster
nach Innen Gespenster
kein Licht, eine Seele, die schreit

Kein Frühlingserwachen
kein fröhliches Lachen
nur vogelstimmenlose Zeit
slash
schrieb am 17.07.2012, 13:13 Uhr
Sommerposse

Ein Gitternetz aus Regen streckt
gierig seine langen Arme aus.
Der graue Himmel stöhnt bedeckt
mit Wolken, deren praller Bauch
zerplatzt zum lauten Wasserfall,
begleitet von des Donners Knall.
Die schwarzen Himmelsecken
zerfetzt ein heller Blitz begeistert,
indem sich grelle Lichter recken,
zuckt er nun auf erleichtert.
Ein lautes Heer von Tropfen sinkt,
bis es im Gras tanzend ertrinkt.

(© Slash - gefangen im Sommerblues)
Sibyl
schrieb am 20.08.2012, 14:06 Uhr
Wieder Sommer

Spürst du auch den Sommerwind?
Weißt du noch, wie wir als Kind
Barfuß liefen durch die Gassen
Lärmten, tobten ausgelassen?
Spielten Murmel und Völkerball,
machten oft zu viel Krawall.
War es heiß, ging es zum Bach.
Herrlich, so ein Sommertag!
Bauten Weiher dann aus Lehm
Plantschen drin war angenehm.


Sommerwind, Sommerwind!
Die Jahre ziehn vorbei geschwind.
Seh’ ich heut den Kindern zu
auf dem Spielplatz, welche Ruh!
Nichts passiert, wär ja gelacht,
jede Regung wird bewacht.
Hie und da, ein ‚Pfui‘ und ‚Ääh‘
oder resolut ein ‚Stopp‘ und ‚Nee!‘
Wer nicht kennt den Wert der Freiheit,
meint: Welch unbeschwerte Kindheit!
© Sibyl
@ grumpes
schrieb am 20.08.2012, 15:52 Uhr (am 20.08.2012, 16:05 Uhr geändert).
...für slash natürlich auch ein Daumen nach oben...
Fahren Sie mit der Maus über die Box um die Vorschau anzuzeigen.
Von Benutzern verlinktes Bild - Link zum Bild


Anna
schrieb am 23.08.2012, 13:50 Uhr
Sommer im Dorf

Heißer Staub auf Kinderzehen,
Eidechsen am Gartenzaun,
im Weidenkörbchen junge Kätzchen
und goldene Birnen auf dem Baum.

In der Glut der Sommersonne
gelbe Kornfelder im Wind,
in feuchten Händen bunte Sträußchen
und Verliebte, die glücklich sind.

Süßer Duft in lauen Nächten,
so manch erfüllter Traum,
Sommer im Dorf, wer ihn erlebte,
der vergisst ihn kaum.

Um Beiträge zu verfassen, müssen Sie sich kostenlos registrieren bzw. einloggen.